Dawne ortografie, gramatyki i podręczniki języka polskiego
Gramatyka współczesnej polszczyzny kulturalnej (I wydanie: 1939 r.) – w zamierzeniu jej autora – Zenona Klemensiewicza miała być publikacją o charakterze popularnonaukowym, przeznaczoną dla nieprofesjonalistów. Syntetyczne, liczące niecałe 180 stron dzieło podzielone zostało na następujące rozdziały: Naukę o głosce (fonetykę i fonologię), Naukę o wyrazie (morfologię: słowotwórstwo i fleksję, a także semantykę i etymologię) oraz Naukę o zdaniu (składnię w ujęciu klasycznym). Każdy z nich dzieli się na paragrafy i zakończony jest bibliografią uzupełniającą. Autor nie stosuje specjalistycznej terminologii, zwiększa przejrzystość wykładu, ilustrując go licznymi tabelkami, a także zwraca uwagę na poprawność językową.
Publikacja cieszyła się dużym zainteresowaniem – jej druk wznowiono w 1946 r., w 1947 r. zaś wydano ją dwukrotnie. W 1952 r. ukazała się pod zmienionym tytułem: Podstawowe wiadomości z gramatyki języka polskiego jako podręcznik akademicki. W tej postaci miała aż 15 wydań, także po śmierci autora. Ostatnie opublikowano w 2001 r.